Een groot zakenman was hij geworden omdat hij heel hard had gewerkt. Nu genoot hij van wat hij had opgebouwd, maar hij wilde ook doorgeven wat hij had geleerd, een ander op weg helpen in het ondernemerschap. Een bevriend reclameman adviseerde hem om ook daar een bedrijf van te maken en daar hoorde een boek bij.
De zakenman had niet zoveel met boeken. Praten kon hij als brugman, dat wel, over ondernemen en over allerlei andere onderwerpen, maar niet over zichzelf. Dus daar gingen we eens goed voor zitten toen we kennis hadden gemaakt en het hem in ieder geval wel een leuk plan leek, zo’n boek.
Het werden lange gesprekken, over hem. Over zijn ouders, zijn herkomst, zijn verveling toen hij jong was, zijn ongekende, explosieve energie toen hij aan het werk ging. We gingen de diepte in en kwamen bij zijn morele waarden, zijn visie op diverse mentaliteiten in het zakenleven en zijn eigen vaak drastische en soms loeiharde keuzes en ingrepen in het bedrijfsleven.
’Dat iemand zoveel over zichzelf kan praten!’ riep hij regelmatig uit. De bulderende lach volgde gegarandeerd.
Jonge en ambitieuze ondernemers kunnen nu, met het boek in de hand, bij hem in de leer en ik heb ook veel geleerd, in dit geval over winkelketens, providers en hoe je bij de bank en miljoen kunt lenen. Ik heb het nog niet geprobeerd.